yeraltından notlar

nietzsche
tavsiye edeceğim harika bir dostoyevski kitabıdır.



"Beni kıyametin kopmasıyla çaysız kalmam arasında bir seçime zorlasalar, dünyanın batmasını umursamaz, çayımdan vazgeçmeyeceğimi haykırırdım."
vertovera
Okurken kendimi ve çevremi gördüğüm kitap. Hatta şuralarda lisedeki bizim sınıfı çağrıştırıyordu bana:

Bir şeyden anladıkları falan yoktu, yaşamın gerçeklerini de kavramaktan uzaktılar; inanın, beni en çok bu çileden çıkıyordu. Tersine, en belirgin, göze batan bir gerçekliği bile inanılmaz derecede aptalca karşılıyorlardı. Hakça olan, ama ezilmiş, küçük düşürülmüş herşeyi iğrenç bir biçimde küçümseyerek alaya alıyorlardı. Ahlakları alabildiğine bozuktu. Kuşkusuz burda daha çok gösteriş, yapmacık bir hayasızlık söz konusuydu; ve kuşkusuz ahlaksızlıklarının arkasından gençlik, bir ölçüde de canlılık kendini gösteriyordu; ancak, canlılıklarında da bir çeşit şirretlik vardı. Ne var ki ben belki onlardan daha berbat biriydim ama gene de nefret ediyordum onlardan